Damai Beach resort en Kuching city centre

Hallo lieverds!

Weer een update van de afgelopen dagen :)
Allereerst nog eens thnx voor de lieve cadeaus en kaartjes voordat ik vertrok naar dit mooie stuk van de wereld :) Ik ben inmiddels begonnen in jou boek Ank ;) Daarna komt de jouwe Soof ;)

Super leuk dat jullie me volgen en thnx voor alle toffe reacties! :D

M'n wifi doet het niet meer op m'n telefoon... :( reden? Absolutely no idea! Maar dat geeft niet, want ik kan nog altijd naar een internet cafe voor het schrijven van m'n blog...

Ik was geeindigd uit de jungle geloof ik...
S'ochtends toen ik wakker werd, was Philip alweer vertrokken naar z'n volgende bestemming en dat was voor mij te vroeg om nog gedag te zeggen, dus helaas voor hem!
Heb tijdens m'n ontbijtje besloten om die dag wat te relaxen en heb een busticket gekocht naar Damai Beach... Je hebt daar verschillende resorts en kan er heerlijk van de zon/zee genieten! Aangezien het mega slecht weer was heb ik meer in de lobby gezeten om m'n boek te lezen en heerlijk luxe te lunchen dan lekker in de zon gelegen... Niet erg, want het wsa niet koud (de lobby was ook buiten)

In de bus Ontmoette ik Drew, een jongen uit USA. Hij vertelde dat hij voor werk 3 weken in Kuching was. En in het weekend vrij was om te doen wat hij wilde. Z'n bedrijf betaald alles wat hij buiten werktijd en in het weekend doet, dus hij besloot om 3 dagen naar het Damai Puri Spa&Resort te gaan. Dat was naast het resort waar ik stiekem naar binnen was gegaan.

Er was geen hond die naar me om keek of ik een hotelgast was ja of nee, dus ik kon doen wat ik wilde :) Ik voelde me net een miljonair!
In de middag kwam Drew me op het strand opzoeken.
Ik ging na een uurtje weer terug met de bus, omdat het zo'n slecht weer was, maar besloot opnieuw met hem te meeten op zondag!

Toen ik terug kwam in Kuching waren nog steeds de wereldkampioenschappen wakeboarden bezig en het was die dag Malaysia day... Overal locals te bekken en super druk in de stad. Heel gezellig.
Heb wat gegeten langs het water en s'aovnds genoten van het vuurwerk! Heb nog nooit z'on mooi vuurwerk gezien en zo lang achter elkaar als hier! Heel aardbollen en supergrote hartvormige vuurballen vlogen voorbij :)

De volgende dag (zaterdag) heb ik de stad nog eens doorgewandeld en verschillende tempels gezien en een hele grote moskee. Best indrukwekkend!
In de middag nam Frenky me mee naar de weekend markt voor de locals. Ze verkochten daar werkelijk van alles en ik dacht dat ik redelijk klein ben... Nou mooi niet!!! Ik ben echt een reus t.o.v. deze schattige kleine mensjes! Hun tenten plaatsen ze dan ook niet veel hoger dan m'n lengte. Echt grappig. Wordt lastig voor jou Timo ;) En eigenlijk iedereen die groter is dan ik ben....

Vandaag (zondag) stond ik redelijk vroeg op om om 9:00 de bus weer te nemen naar Damai Beach... Het regende echt als een dolle, dus ik dacht: "shit!! weer een zee/strand dag in de regen". Drew wachtte me op in de Lobby van zijn Resort en we hielden moed voor mooi weer!! En gelukkig was het super mooi weer aan het einde van de ochtend begon de zon te schijnen!
Met een strandbedje aan het zwembad en een wijntje in m'n hand was het zeker niet verkeerd!! Heerlijk z'on "low budget" holiday!
Rond 14:00 liep ik het strand op in de zee en vertelde Drew m'n verhalen van de Jungle, waarna ik opeens vethard in m'n hiel gebeten werd door iets....AUWWWW!!! Tering dat dit zeer (sorry voor m'n woordgebruik) maar overdrijf niet!
Het bloedde als een rund en liep zo goed als ik kon naar de receptie. Drew vroeg wat ik moest doen aan die lui daaro... wij en hun wisten niet zo goed wat het was geweest, maar waarschijnlijk een 'catfish'. M'n voet begon steeds meer pijn te doen en raar aan te voelen en het steeg richting m'n knie.
Ik moest naar het ziekenhuis :( Er kon namelijk gif in m'n voet zitten. Oh...oh... klonk niet best! Voelde me ook niet zo goed.
In het ziekenhuis kreeg ik meteen hulp gelukkig. Super lieve mensen en na 4 spuiten met Lidocaine had ik geen pijn meer. Ook de tramadol begon te werken... Heerlijk combinatie met 2 wijntjes ;)
Ik kon weer lachen en Drew heeft overal foto's van gemaakt.
Als ik wilde kon ik meteen beginnen als nurse daar, heb het adres en telefoonnummer van de dokter gekregen, dus wie weet....
Ik vroeg of ik niet wat spuiten, naalden en Lido mee kon krijgen voor als het s'avonds weer pijn ging doen. En ja hoor, ik kreeg alles gewoon mee... :D :D
Heb nu geen pijn meer gelukkig, maar ook niet meer gekregen, dus zal de spuiten/naalden maar hier laten en niet mee nemen naar het vliegveld morgen ;) De Lidocaine kan nog wel eens van pas komen en de tramadol ook, dus die gaan mee in m'n backpack..

Best een eng verhaal, maar past zeker bij mij!
Voel me top, dus niemand hoeft zich zorgen te maken!!

Ik ga nu snel slapen want over 5 uurtjes vertrekt m'n vliegtuig weer!!

Meer stories vanuit Kota Kinabulu :)

Liefs XXX