Sapa

Terug van Sapa! Met de ergste spierpijn mijn leven denk ik.
Maar laten we beginnen bij het begin.

We hadden de nachttrein samen met Marianne en Jacob. En onze flesjes wijn en snackjes!
We hadden de soft-sleepers reserveerd.
Ik vraag me af wat in godsnaam een hardsleeper was, want dit lag al alsof je op een steen lag van 1 meter breed.
Dus dat bed, in combinatie met het vietnamees treinstel en de aangelegde
trainrails lijkt het net of je niet 3 glaasjes wijn op hebt maar 13:P
We hoopte dus dat we wel zouden slapen. Ik heb ongeveer 2 uur geslapen bij elkaar opgeteld. Maar goed, een ervaring rijker!!!

Na de treinreis nog een busritje van 45 min naar het dorpje Sapa. Wij dachten dat we onze tas bij de home-stay konden laten, maar helaas.
We mochten in een hotel een douche nemen en een ontbijtje nuttigen.
Het is hier blijkbaar normaal dat je dit doet op een kamer waar al iemand heeft geslapen net en al zijn spullen nog liggen :(
Niet aan denken en douchen maar.
Na een heerlijk ontbijtje (Omelet en broodje en thee zonder een halve kilo suiker jeeeej)
Gingen we op pad!
Wij samen met onze tas (beetje zwaar), sneakers en zonder regenjas. Maar het regende een beetje dus jaaa. twijfel twijfel. Toch maar een grote regenjas gekocht. 10 min. aan gehad en toen al overbodig hahahahaa.

Onze gids was LaLa een meisje van 18. Maar waarom liepen al die vrouwen toch mee met ons????
Nou gezellig dachten wij. Foto's maken etc. Ook van de baby's die ze meehadden. Allemaal leuk!
Maar toen: mmmm het wordt toch een beetje modderig.................
Klote dacht ik toen nog" mijn sneakers worden nat"
Even voor de duidlijkheid, we hadden de easy trekking geboekt!
Maar toen.
Een grote modderweg waar we overheen moesten. Aha!!!!! Eureka :D
Daarom waren de vrouwtjes mee!!! Om ons te helpen niet te pletter te vallen.
Maar helaas......
Moi (Marieke) is ongeveer 3x keer gevallen in totaal. Stuk of 5 slidings.
Wendy heeft het bij een paar slidings gelaten.
We kwamen bij een steile helling en ik zag dat er een paar stevige dames hulp nodig hadden om de berg af te komen.
ooooooooooo dacht ik. Dat kan Marieke wel.
NOT
En daar ging ik. Recht achteruit de modder in, en natuurlijk neem ik in mijn val een vrouwtje mee.:(:(:(:(
Ik heb niks gebroken. (Ik hoor jullie al denken, arm kind eerste week op vakantie en ze moet met een gipsvlucht mee terug)
Maar nee ik ben een bikkel!! en gewoon doorgegaan.
Tas/broek/benen/handen alles onder de modder. Maar onder het motto we zijn er bijna!!! Doorgegaan.
Ik denk dat we modder hellingen van 50 graden hebben gelopen en hebben afgegleden.
Na ongeveer 3 uur kwamen met bij ons lunchadres.
En potverdikkie we moesten iets kopen van de vrouwtjes die meeliepen.
Ja doei!!
(Maar ja dacht ik ze hebben we wel van een wisse dood gered zowat)
Maar toch niet gedaan, want wij denken dat hun ook gewoon betaald worden om mee te lopen) Dus een hoop gesmeek en gedoe later konden we gaan luchen.

Na de lunch toch hervat met zeiknatte en modderige schoenen. Maar nu onder het motto " Houd er de moed maar in"
Whahahahahah

Toen kwamen we in het dorpje aan en bij onze home-stay.
VRESELIJK!! Schimmel en honden en katten in de bedden. En uiteraard bedbugs!!!
En we waren al gebroken!!!Gelukkig was ernaast een heel verzorgde homestay van een aussie. Dus we zijn daar gebleven.
We kregen onze eigen cabin incl. prinsessenbed!!! Jeuj! Very nice dachten wij zo. We waren zo gebroken (vooral ik dan) hebben we een speciale vietnamese massage genomen in het dorpje. We hebben nu ongeveer 12 ronde plekken op onze rugstaan met een soort van bloeduitstorting. Ze blijven nog ongeveer 1,5 week! top dus. We zien er niet uit!!!
Heerlijk geslapen en een fantastisch uitzicht over de vallei!!! Prachtig!
De volgende dag ( ik godzijndank regenlaarzen gekocht onderweg) was de trekking nog zwaarder. Nu konden we berg op berg af. Echt easy was het zeker niet!!!
En ik heb een speciale Marieke move ingelast. Ga staan op de rand van een rijstveld, glij uit naar beneden en vang jezelf met de kont op en val bijna achterover in het zeiknatte rijstveld. BIJNA dan!!!
Het zal er vast prachtig hebben uitgezien. Ik krijg er veel complimenten over hier! :D Wendy kan er nog steeds niet over praten want die moet de hele tijd veel te hard lachen (support)!

De waterval waren we op uit kwamen was heel mooi en indrukwekkend! Zie de foto's .

Nou peeps onze bus is er. We gaan lekker een nachtje op de boot slapen en even uitrusten want dat hebben we nog niet gedaan!!!
En we zijn er aan toe!!!!
De rest van het verhaal komt nog!!!

Check jullie later!!!
xx van Ons